خیانت در امانت جهیزیه
خیانت در امانت جهیزیه یکی از سوالاتی است که از وکیل خانواده پرسیده می شد که تصمیم گرفتیم یک مقاله کامل و جامع از آن برای شما عزیزان آماده کنیم.
سوالی که در مورد جهیزیه سوال می شود، این است که آیا میتوان شوهر را امین یا در دستور امین دانست و در شروطی که او جهیزیه را تصرف کرده است، به جرم خیانت در امانت جهیزیه از او شکوائیه کرد؟
به این پرسش به دو شیوه بایست جواب داد؛ اگر به فرم خشک به قانون نگاه شود، میتوان زوج را مشمول این جرم دانست. این در حالی است که اگر از دید عرفی به مسئله نگاه کرده و قواعد شراکت را در به خاص جهیزیهای که زوجه به منزل شوهر میبرد، جاری بدانیم، نمیتوان جواب قاطعی به این پرسش داد.
دیوان عالی مملکت اینگونه در آرای خود احکام متفاوتی در این مورد صادر کرده و در برخی موارد شریک را مشمول این جرم دانسته است و در مواردی اینگونه خیر.
به عقیده می رسد که نمی توان مرد را به جرم خیانت در امانت محکوم کرد. تا اینکه اگر به نقص یا تلف اموال جهیزیه عمل کرده باشد.
چرا که جرم خیانت در امانت جهیزیه مختص به اعمالی است که در آن استرداد اموال پیشبینی شده باشد. در حالی که در به خاص جهیزیه به عقیده میرسد بایست توافقی بین صاحب مال یعنی زوجه و امین یعنی زوج مبنی بر استرداد، چه به فرم صریح و چه به فرم ضمنی وجود داشته باشد و به علت اینکه ذات پیوند ازدواج مبنی بر تفاهم و توافق برای ادامه زندگی مشترک است، بعید به عقیده می رسد در حین پیوند ازدواج و شروع زندگی مشترک زوجه اینگونه استردادی را شرط کرده باشد.
در زمانی که زوجه جهیزیه را به منزل مشترک میآورد، به علت اینکه مقصود ادامه زندگی است اصلا پیشزمینهای برای استرداد اموال وجود ندارد، در نتیجه به علت اینکه جرم خیانت در امانت جهیزیه مختص به اعمالی است که استرداد در آنها شرط است، بعید به عقیده می رسد زوج را بتوان به این جرم محکوم کرد.
به معنای واضح تر شرط استرداد بایست وجود داشته باشد و اگر نباشد، جرم فرم نپذیرفته است؛ لذا از آنجایی که در وقت ازدواج شرط استرداد وجود ندارد، این جرم فرم نمیپذیرد.
در ماده 674 کتاب تعزیرات ضابطه مجازات اسلامی مقرر شده است که «هرگاه اموال منقول یا غیرمنقول یا نوشتههایی از قبیل سفته، چک، قبض و نظایر آن به عنوان اجاره یا امانت یا رهن یا برای نمایندگی یا هر کار با اجرت یا بیاجرت به کسی داده شده و بنا بر این بوده باشد که اشیا مذکور مسترد شود یا به مصرف معینی برسد و فردی که آن اشیا نزد او بوده است، آنها را به غبن مالکان یا متصرفان آنها استعمال یا تصرف یا تلف یا مفقود کند به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.»
بر اصل این ماده که رکن قانونی جرم خیانت در امانت جهیزیه است، میتوان گفت که رکن مادی این جرم، استعمال، تصرف، اتلاف یا مفقودی اموال مزبور است.
ماده 617 ضابطه مدنی اینگونه در به خاص پیوند ودیعه اینچنین بیان کرده است که امین نمیتواند غیر از جهت حفاظت، تصرفی در ودیعه کند یا به نحوی از انحا از آن منتفع شود مگر با اجازه صریح یا ضمنی امانتگذار و در غیر این فرم ضامن است.
شروط استثنایی برای تعقیب مجرم
به عقیده میرسد که بتوان در شروطی این جرم را بر زوج بار کرد و آن زمانی است که زوجین طلاق گرفتهاند (یا در شروطی جدا از یکدیگر زندگی میکنند) یا به هر طریقی زوجه، زوج را ممنوع از تصرف، تلف و استعمال کرده و زوجه جهیزیه را تحویل نگرفته و به زوج اخطار میکند که جهیزیه او را پس دهد. (حال به وسیله اظهارنامه یا دادخواست استرداد جهیزیه با به فرم شفاهی یا ضمنی یا هر طریق دیگری که در دادسرا ثابت شود.)
در اینجا زوجه به عنوان شاکی بایست ثابت کند که از زمانی که به زوج اطلاع داده است، مال در دست زوج امانت بوده و وی در حفظ یا نگهداری این اموال تعدی یا تفریط کرده یا آنکه با اقداماتی مثل استعمال، تصرف، تلف و مفقود کردن آن، طبق غبن مالک یا زوجه شده و عمل او در این به خاص با سوءنیت همراه بوده که دستیابی این سوءنیت اینگونه با دادسرا است.
جهت سوال در مورد استرداد جهیزیه یا استرداد طلا روی لینک آنها کلیک کنید و اگر در مورد خیانت در امانت جهیزیه سوال دارید با شماره تلفن های گروه وکلای آریا دادیار تماس بگیرید.