اخراج کارگر به دلیل غیبت

اخراج کارگر به دلیل غیبت

اخراج کارگر به دلیل غیبت یکی از سوالاتی است که خیلی از افراد راجب آنها می پرسند و ما میخواهیم به صورت کامل این موضوع را برای شما عزیزان باز کنیم که چه کاری می شود در مورد این موضوع انجام داد.

کارفرما در سه صورت می تواند قرارداد را فسخ کند :

در صورتی که مدارک و مستنداتی در اختیار داشته باشد که ثابت نماید به ادامه همکاری کارگر طرف قرارداد نیاز ندارد.

به طور مثال اگر کارفرما ثابت کند که در مورد ادامه حضور کارگر ادامه کار به مخاطره بیفتد و یا اینکه شغل کارگر حذف شده باشد و یا اینکه در اثر تغییر تکنولوژی تولید عملا کارگر آن قسمت بیکار شده و شغلی مشابه در کارگاه وجود نداشته باشد و به طور کلی مواردی از این قبیل که مرجع حل اختلاف دلایل را برای قطع همکاری کافی بداند.

یا اینکه در کارگاه های کوچک و یا صنفی که روابط کارگر و کارفرما شخصی است و وابسته به اعتماد و اشتراک سلیقه است بیشتر متحمل است که مرجع حل اختلاف حضور کارگر را به صلاح کارگاه نداند و اجازه فسخ قرارداد صادر نماید.

موارد دیگر که می توان به این مورد نسبت داد عبارتند از تعطیلی دائم کارگاه و یا قسمتی از آن، کاهش حجم فعالیت کارگاه به دلایل اقتصادی و یا چنانچه پس از موافقت اداره کار محل با تغییر عمده در شرایط کار و اجرای آن در سطح کارگاه امکان انطباق برخی کارگران با شرایط جدید وجود نداشته باشد.

شرط دوم :

در صورتی که کارگر در انجام امور محول شده قصور ورزد، یا مقررات و آئین نامه انظباطی کارگاه را نقص نماید که در صورت اعلام نظر مثبت شورای اسلامی کار، کارفرما وفق ماده 27 قانون کار می تواند قرارداد را فسخ نماید، در صورتی که کارگاه فاقد شورای اسلامی و یا نماینده باشد، هیئت تشخیص می بایست با اخراج موافقت نماید و چنانچه با عتراض کارگر موضوع به هیات اختلاف ارجاع گردد نظر این هیات نهایتا اجازه فسخ قرارداد خواهد بود.

شرط سوم :

در صورتی که کارفرما مدارک و مستندات مستدل جهت اخراج کارگر نداشته ولی

اصرار به قطع همکاری داشته باشد و در حین رسیدگی در هیأت های حل اختلاف بتواند رضایت کارگر را به قطع همکاری با دادن پیشنهاد و ستوات به میزان متدرج در قانون و یا بیشتر از آن جلب نماید.

حال اگر کار فرما اجازه فسخ قرارداد را نیابد می بایست کارگر اخراج شده را به کار سابق وی بازگرداند در این زمینه به ماده ۲۹ قانون کار اشاره می کنیم.

ماده ۲۹ قانون کار

در صورتی که بنا به تشخیص هیأت حل اختلاف کارفرما موجب تعلیق قرار داد از ناحیه کارگر شناخته شود، کارگر استحقاق دریافت خسارت ناشی از تعلیق را خواهد داشت و کارفرما مکلف است کار گر تعلیقی از کار را به کار سابق وی بازگرداند.

کارگر تعلیقی از دریافت حقوق و مزایایی که هنگام اشتغال داشته توسط کارفرما به دلیل بیکاری محروم می گردد حال چنانچه وفق ماده ۲۹ قانون کار اعاده به کار گردد کارفرما می بایست این حقوق را وفق حکم هیات های حل اختلاف تأدیه نماید این حقوق شامل مزایایی که در هنگام کار پرداخت می شود، نمی گردد.

مثلا فوق العاده شب کاری، اضافه کاری، توبت کاری، ایاب ذهاب و ... جزء خسارت ناشی از تعلیق نیست.

اخراج همزمان با خاتمه قرارداد کار

مبحثی که در این جا به آن خواهیم پرداخت این است که چنانچه کارفرما همزمان با خاتمه قرارداد کار کارگر را اخراج نماید تکلیف چیست؟

آیا کارفرما در خصوص اعلام قبلی اخراج همزمان با خاتمه آخرین قرارداد تکلیفی ندارد؟

یا اینکه کارگر بخواهد پس از خاتمه قرارداد ادامه همکاری ندهد و قطع رابطه کاری نماید تکلیفی در خصوص اعلام قبلی به کارفرما نخواهد داشت؟

همانطور که در بند(د) ماده ۲۱ قانون کار اشاره شده قراردادهای با مدت معین با انقضای مدت خانمه پیدا می کند و طرفین نسبت به هم تعهدی نخواهند داشت و می توانند بدون تشریفات خاصی به رابطه کاری خاتمه دهند.

چنانچه کارگر پس از انقضای مدت قرارداد اخراج گردد و به مراجع حل اختلاف مراجعه و خواهان برگشت به کار شود، این مراجع مستند به بند(د) ماده ۲۱ قانون کار قطع همکاری را موجه دانسته و کارفرما را مکلف به پرداخت حق و حقوق و مطالبات قانونی خواهد نمود.

تکلیف سنوات متعلقه به کارگر در ماده ۲۴ قانون کار روشن شده و در آن آمده و در صورت خاتمه قرارداد کار، کار معین یا مدت موقت، کارفرما مکلف است به کارگری که مطابق قرارداد یک سال یا بیشتر به کار اشتغال داشته برای هر سال سابقه اعم از متوالی یا متناوب، بر اساس آخرین حقوق مبلغی معادل یک ماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار به وی پرداخت نماید.

اخراج کارگر به دلیل غیبت توسط وکیل

اگر شما میخواهید بازگشت به کار بگیرید و موضوع شما اخراج کارگر به دلیل غیبت است می توانید از مشاوره حقوقی ما استفاده کرده و با وکلای مجرب اداره کار گروه وکلا آریا دادیار مشاوره رایگان داشته باشید.