فرار از دین | فرار از دین در مهریه

فرار از دین در مهریه یک مبحث پیچیده و قابل پیگیری است که در این مقاله به صورت کامل به آن می پردازیم که چگونه فرار از دین در مهریه را جلویش را بگیرید و وکیل چه نقشی در این می تواند داشته باشد؟

از دیدگاه اجتماعی، حيله بدهکار برای فرار از پرداخت دین باعث از بین رفتن امنیت حقوقی و دستی اعتبار در روابط بازرگانی می شود . این ملاحظات اخلاقی و اجتماعی در حقوق نیز موثر افتاده است: دادگاه می تواند تاجری بی مبالات و ناتوان را از تصرف در دارابی خود ممنوع کند و اداره آن را به طلبکاران بسپارد.

این سختگیری در امور مدنی روا نیست بدهکار را نمی تون از اداره دارایی خود محروم ساخت زیرا طلبکار حق عینی بر مال مدیون ندارد و ادعای اینکه دارایی بدهکار وثيقه طلبکاران است تا درست می نماید.

فرار از دین چیست؟

با وجود این، آزادی قراردادی مدیون، تا جایی تحمل پذیر است که آلوده به تیرنگ نشود و حیله ای به همراه نداشته باشد . متعهدی که قصد پنهان کردن دارایی خود و محروم ساختن طلبکاران را دارد از دو راه تمهید مقدمه می کند:

1-اموال خود را به طور صوری به دیگران انتقال می دهد، لیکن در توان مالکیت خویش را نگاه می دارد تامانعی پوشالی در برابر اجرای حق

طلبکار ایجاد کند.

۲-اموال خود را به طور واقعی و با اراده جدی انتقال می دهد ولی انگیزه او این است که عین خارجی و در دسترس طلبکار را به پول تبدیل کند و آن را پنهان سازد یا به گونه ای دیگر اجرای حق طلبکار را با مانعی واقعی و ارادی روبرو سازد.

برای ابطال گروه نخست، نیازی به نهاد و عنوان ویژه احساس نمی شود؛ زیرا در حقوق ما عقد تابع قصد واقعی و درونی است (العقود تابعة للقصود) . اگر ثابت شود، دو طرف عقد در پی صورت سازی بوده اند، عقد باطل است

ولی، در گروه دوم کار دشوار تر است، زیرا معامله انجام شده از لحاظ تراضی و سایر ارگان داخلی آن نقصی ندارد، جز اینکه انگیزه انجام آن ((قرار از پرداخت دین)) است.

هرگاه کسی شمعدانی را به عنوان آنکه طلا می باشد بخرد و بعد معلوم گردد که مس است و آب طلا داده شده است عقد مزبور باطل است، زیرا مشتری در معامله خود قصد خرید طلا نموده و در خارج مس، مورد عقد قرار گرفته است و آنچه مورد قصد انشاء بوده تحقق نیافته و آنچه تحقق یافته مورد قصد انشاء نبوده است .

چه اموالی قابل توقیف نیست؟

• منزلی که در آن سکونت دارد.
• وسایلی که نیاز استفاده زوج است
• وسایل کار شخص مانند، ماشین، تراکتور و .....
• تلفن همراه زوج

دیدگاه اسلام در مورد فرار از دین

انما الاعمال بالنيات: اگرچه گفته شده این حدیث نبوی مربوط به اعمال عبادی و غير معاملی انسان است اما به هر حال بیانگر اهمیتی است که در شرع انور اسلام برای قصد واقعی وجود دارد مضافا اینکه از نظر اصولی عبارات این دو روایت اطلاق دارند و هر دو دسته اعمال عبادی و معاملی انسان را شامل می شوند و به طور کلی در شرع مقدس اسلام اعمال انسان تابع نیات آن ها می باشند و طبق نیت هر فرد عمل وی را می سنجند و همین طور است در مورد عقود و معاملات که میزان سنجش آنها تیاتی است.

مبانی حقوقی فرار از دین در مهریه

معامله صوری معامله ای است که طرفین قصد جدی برای به وجود آوردن آثار حقوقی آن معامله را نداشته باشند مانند بیع شرط های سابق (قبل از وضع مدلول ماده ۲۴ قانون تیت) که صورت بیع بود و در معنی وسیله ای برای استقراض و اخذ ربح نامشروع محسوب می شد.

معامله به قصد فرار از دین را نباید با معامله صوری اشتباه کرد . در معامله صوری اصولأ قصد انشای معامله که عامل سازنده وخالق عقد است وجود ندارد و صرفا صورت ظاهری از عقد به منظور گمراه کردن اشخاص ثالث به نمایش گذارده می شود و بدیهی است که چنین عقدي به دليل فقدان قصد انشاء در عالم حقوق واقع نمی شود یا به تعبیر دیگر چنین معامله ظاهری باطل است .

تحقق معامله فرار از دین مهریه

• تشکیل معامله
• قصد فرار از دین مهریه
• معامله مسلم باشد
• ضرری بودن معامله
• نفع طلبکاران در اقامه دعوی

مانند این که مدیون برای خارج کردن مال خود از دسترس طلبکاران آن را به صورت ظاهر به یکی از خویشاوندان خود می فروشد تا پس از رفع تعقيب طلبکاران، خریدار خطاهری، آن را مجددا به مدیون برگرداند. در صورتی که معامله به انگیزه فرار از دین، یک معامله واقعی است که طرفین آن دارای قصد انشای معامله هستند . منتهی انگیزه شخص انتقال دهنده آن است که واقعا مال را از مالکیت خود خارج سازد تا طلبکاران نتوانند آن را در برابر طلب خویش بازداشت و طلب خود را از محل انتقال آن استيفا کنند .

چرا فرار از دین مهریه صورت می پذیرد؟

فرار از دین در مهریه یک مبحثی است که خیلی باید جزئی بررسی شود و شما می توانید به صورت رایگان از مشاوره حقوقی خانواده ما استفاده کنید تا در کمترین زمان پاسخگو شما عزیزان باشند.

فرار از دین چگونه اثبات میشود

در این مقاله گروه وکلای آریا دادیار میخواهیم راجب فرار از دین چگونه اثبات میشود صحبت کنیم و در صورت داشتن سوال می توانید از شماره های موجود در سایت استفاده نمایید و سوالات خود را مطرح نمایید.

عدم نفوذ به عقود، بنا به عقیده دکتر شهیدی مانع ثبوت حکم ماده مذکور برای ايقاعات می باشد . به طریق اولی رد معامله فضولی با اکراهی را نمی توان بی اعتبار اعلام کرد. اما به نظر می رسد که تنفيذ معامله فضولی با اکراهی را به انگیزه فرار از دین می توان فاقد اعتبار و باطل اعلام کرد.

ماده ۲۱۸ سابق، شامل عقود ناقل معین یا منفعت و یا حق متعلق به مدیون مانند بیع، اجاره، صلح و نیز عقودی که مال مديون را مقید سازد مانند عقد موجب تعهد بر انشای عقد ناقل اموال مذکور با عقد رهن در صورتی که به انگیزه فرار از دین انشا گردد خواهد بود . زیرا مورد تصرفات مذکور مال مدیون است و عنوان کلی در معامله به قصد فرار از دین صدق نمی کند.

چه معامله ای شامل فرار از دین می شود؟

• وجود محکومیت مالی یا داشتن دین
• معامله باید شامل اموال باشد.
• به قصد فرار از دین صورت گیرد.

دکتر درویش خادم نیز در رساله دکتری خود این طور بیان کرده که درباره شمول عمل حقوقی مالی به ایقاعات و در نتیجه قابل ابطال بودن آن ها، باید گفت که معیار این است که بدهکار با هدف اضرار به دین، به کار ارادی دست زند که باعث تهیدستی یا افزایش اعسار او شود یا اموال خود را پنهان کند و دور از دسترس طلبکارها تماید و چون عقد از این حیث خصوصیتی ندارد. بنابراین ایقاع به قصد فرار از دین نیز قابل ابطال است .

اعمال حقوقی مربوط به شخصیت مدیون - خودداری از تملک حق

چنانکه گفته شد، دعوى ابطال معامله بدهکار حیله گر در صورتی مورد پیدا می کند که آن معامله از دارایی بدهکار بکاهد و او را به تهیدستی بکشاند . بنابر این اعمال حقوقی غیرمالی مانند نکاح و طلاق از این دعوی مصون می ماند.

نکاح: عقد نكاح عقد مالی نیست اما از حیث تعیین مهر می توان آن را مشمول ماده ۲۱۸ تلقی کرد. اما عقد نکاح را به لحاظ جنبه های معنوی و اجتماعی نمی توان غير نافذ دانست در نتیجه در صورت عدم تنفيذه مهر باطل و با استناد به ماده ۱۱۰۰ قانون مدنی مثل يا قيمت آن به سود زوجه در ذمه زوج ثابت می باشد.

راهکار برای جلوگیری از فرار از دین

برای جلوگیری از نیرنگ بدهکار، در ایجاد حق تقدم برای همسر خویش نسبت به مهریه های گزاف، قانون امور حسبی این حق تقدم را محدود کرده است . همچنین باید دانست که اتيات صوری بودن نکاح یاتیاتی زوجین در تعیین مهریه گراف برای فرار از دین، می تواند مانع تزویر بدهکار در اضرار به طلبکاران باشد.

وصیت: وصیت نیز از قلمرو اعمالی که ممکن است مورد اعتراض طلبکاران قرار گیرد بیرون است؛ زیرا اجرای مفاد وصیت هیچگاه (قبل و بعد از مرگ) مانع از وصول طلب آنان نمی شود .

در مورد حقی که استیفای از آن به شخص مدیون اختصاص دارد، همراه مدیون به اختیار، حق را ساقط کند یا بدون استفاده بگذارد، طلبکار حق اعتراض به عمل حقوقی او را ندارد (مانند: مدیونی از حق مطالبه خسارت معنوی در برابر مسئول آن بگذرد) همچنین است در مورد حق نفقه خویشان، که هدف و مبنای آن تامین معاش بدهکار است نه افزودن بر دارایی او . به نظر می رسد که بایستی پا را فراتر نهاد ودعوى طلبکار را محدود به تصرف مدیون در اموال و حقوق موجود او کرد . خودداری مدیون از تملک مال.

بدون شک فقط عمل حقوقی ( ته تعهدات غير قراردادی ) مشمول مقررات معامله به قصد فرار از دین است . بنابراین اگر مدیون بدون مجوز قانونی به واسطه اهمال يا از روی عمد موجب ورود ضرر به غير و التزام خود به جبران خسارت گردد نمی توان عمل وی را مشمول دعوی محل بحث قرار داد. به علاوه از میان اعمال حقوقی نیز نوع غیرمالی ( شخصی ) آن همانند نکاح، طلاق یا اقرار به تدبه مشمول مقررات معامله به قصد فرار از دین نیستند.

دانستیم که، جهت در لغت به معنای آنچه متحرک آن را قصد می کند و در اصطلاح حقوقی همان انگیزه می باشد و واژه جهت در قانون مدنی ایران از عبارات منابع فقهی و حقوق اسلام اقتباس شده است، ماده ۱۹۰ قانون مدنی مشروعیت جهت معامله را چهارمین شرط اساسی برای صحت معاملات قرارداده است .

فرار از دین به چه صورت ثابت می شود؟

جهت معامله دلایلی است که هریک از طرفین را بر انجام معامله برانگیخته است و در هر معامله ای فرق دارد برخلاف جهت تعهد که در معاملات مشابه یکسان است . در قانون مدنی ما فقط مشروع بودن جهت معامله نه تعهد) از شرایط صحت معاملات به شمار رفته است . مشروعیت جهت معامله به نتیجه اشتباه قانونگذار است که حاصل التقاط حقوق اروپایی و اسلام بلکه قاعده ای است مفید که بر پایه تاریخ حقوق به ويژه فقه امامیه تدوین یافته و گامی است در راه اجتماعی کردن حق . برخی از فقهای معاصر تیز بعد از نقل نظرات حقوقدانان غرب و تبیین آشفتگی در آن ها به ارزش و منزلت حقوق اسلامی اشاره کرده اند.

فقهای امامیه در تألیقات خود جهت را مورد شناسائی قرارداده اند اما اصطلاح خاصی برای آن در نظر نگرفته اند که این دلیل بر این نمی شود که آن ها عدم مشروعيت موضوع معامله را به بحث گذاشتند ته عدم مشروعيت جهت را مورد بحث در فقه جایی است که جهت تامشروع) در متن عقد نیاید نظر مشهور در مورد این که علم فروشنده به جهت خریدار برای بطلان عقد کافی است؟ این است که دو طرف بایستی بر هدف حرام اتفاق کنند. از دیدگاه حقوق یک شرط یا جهت زمانی نامشروع خواهد بود که مخالف باشرع و احکام شرعی، مخالف با نظم عمومی واخلاق حسنه و مخالف با قوانین آمره باشد.

جهت مشاوره حقوقی در این زمینه با گروه وکلای آریا دادیار تماس بگیرید و در صورت تمایل می توانید مقاله فرار از دین در مهریه را نیز بخوانید که این موضوع ممکن است بدرد شما بخورد.

مطالب مرتبط :